ជំងឺ​ពងបែក ដៃ ​ជើង និង​ មាត់

ជំងឺ​ពងបែក ដៃ ​ជើង និង​ មាត់
( Hand Foot Mouth disease )

ជម្ងឺពងបែកដៃ ជើង មាត់ 

        គឺជាជម្ងឺដែលឆ្លងហើយជួបប្រទះញឹកញាប់បំផុតចំពោះកុមារ ជាពិសេស

កុមារ អាយុតិចជាង ៥ ឆ្នាំ ។ មូលហេតុកើតឡើងដោយវីរុស Enterovirus

 71។ មេរោគនេះអាចជួបប្រទះបានពេញមួយឆ្នាំ ប៉ុន្តែ​ភាគ​ច្រើន​កើតឡើង

ក្នុងរដូវវស្សា ដែលច្រើនតែមានអាកាសត្រជាក់និងសើម ជាទូទៅជម្ងឺនេះ​មិន​ 

មាន​រោគសញ្ញា​ខ្លាំងក្លានោះទេ ។ 

 

ការឆ្លង​រាតត្បាតនៃជម្ងឺ 

          ការឆ្លងរាតត្បាតភាគច្រើន​ បង្កឡើងដោយការទទួលមេរោគចូល​ ដោយ

ការប៉ះពាល់ជាមួយអ្នកជម្ងឺ វីរុសឆ្លងតាមដៃ ឬរបស់លេង ដែលប្រឡាក់ទឹកមាត់ 

សំបោរ ទឹករងៃតាមរបួសនៅនិងស្បែក និងលាមក ហើយនិងកើតចេញពីការក្អក           ក្តាស់ដាក់គ្នា ជម្ងឺនេះច្រើនតែឆ្លងរាតត្បាតនៅសាលារៀនថ្នាក់មត្តេយ្យ ឬកន្លែង

ចិញ្ចឹមគាំពារកុមារ ដោយមានរយៈពេលប្រហែល ១ សប្តាហ៍មុនការលេចចេញ

នូវរោគសញ្ញា ដូច្នេះហើយ ទើបវាអាចឆ្លងបានដោយទាំងមិនមានរោគសញ្ញា ។

ដៃ Hand   

រោគសញ្ញា

 

          បន្ទាប់ពីទទួលវីរុស បាន ៣-៧ថ្ងៃ អ្នកជម្ងឺចាប់ផ្តើមបញ្ចេញរោគសញ្ញា ដោយមានកំដៅតិចៗ ឈឺមាត់ ហូរទឹកមាត់ ទទួលទានអាហារបានតិច  ដោយសារ

តែ មានរបួសនៅពិដានមាត់ និងថ្ពាល់ប៉ោង មានកន្ទួលក្រហម ឬកន្ទួលទឹកថ្លា នៅ

បរិវេណ ដៃ ជើង ជុំវិញគូថ និងអវយវៈភេទ អាចមានកន្ទួលតាមដងខ្លួន ដៃនិងជើង

បាន ហើយ ច្រើន តែមានរោគសញ្ញាប្រហែល ២-៣ ថ្ងៃ ហើយអាចប្រសើរឡើង

រហូតដល់ជាសះស្បើយ ក្នុងរយៈពេល ១ សប្តាហ៍ ។ រោគដៃ ជើង មាត់ ជាទួទៅមិន

គួរឱ្យ​ខ្លាចនោះទេ អាចជាទៅវិញបានដោយខ្លួនឯង ។ ភាគតិចប៉ុណ្ណោះដែលមាន

អាការៈខ្លាំងក្លា ច្រើនតែកើតពីវីរុស Enterovirus 71 ដែលធ្វើឱ្យ​រលាកខួរក្បាល ជាមួយនិងផ្លូវដង្ហើម និងប្រព័ន្ធលំហូរឈាមចុះខ្សោយ បាត់បង់ជីវិតយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ កុមារដែលមានអាការៈខ្លាំងក្លា ច្រើនតែមានកំដៅខ្ពស់ ស្ងៀមស្ងាត់ អស់កំលាំង  

ញ័រដៃ ដើរទ្រេតទ្រោត ក្អួតច្រើន ដកដង្ហើមហប និងប្រកាច់ ។ ប្រសិនបើមាន

រោគសញ្ញាទាំងនេះ​ គួរទៅជួបពេទ្យជាបន្ទាន់ ។

ការព្យាបាល 

ជម្ងឺដៃ ជើងមាត់​នៅមិនទាន់មានថ្នាំព្យាបាលជាពិសេស វិធីសាស្ត្រ​ការព្យាបាល ជាការព្យាបាលតាមរោគសញ្ញា​ដូចជា ថ្នាំបញ្ចុះកំដៅ ថ្នាំស្ពឹកជាពិសេសសម្រាប់របួស

ក្នុង មាត់ ទទួលទានទឹកអំបិលរ៉ែ ដើម្បីជំនួសការខ្វះទឹក ឱ្យ​អ្នកជម្ងឺទទួលទាន

អាហារទន់ៗ និងមិនក្តៅខ្លាំង ។

ជើង Foot

 

ការបង្ការរោគ 

ជម្ងឺដៃជើងមាត់​ នៅមិនទាន់មានវ៉ាក់សាំង បង្ការរោគនេះ ការការពារដែលសំខាន់

បំផុតគឺ ការបែងចែកអ្នកជម្ងឺដែលកើតរោគនេះមិនឱ្យ​ប៉ះពាល់អ្នកដទៃ ។ អ្នកថែទាំកុមារគួរលាង សំអាតដៃឱ្យ​បានញឹកញាប់ ដើម្បីការពារការឆ្លង

វីរុសទៅកុមារផ្សេងៗ លាងសំអាតរបស់ លេងឱ្យ​ញឹកញាប់ និងបរិស្ថាននៅជុំវិញ

ខ្លួន  ការលាងសំអាតដោយប្រើសាប៊ូ សាប៊ូម្សៅ ឬទឹកសំអាតទូទៅ អាចកំចាត់វីរុស

បាន ។ គួរប្រុងប្រយ័ត្នការមានអនាម័យនៃទឹក អាហារ និង របស់ដែលកុមារដាក់

ចូលមាត់ ។ សាលារៀនមិនគួរទទួលកុមារដែលមានជម្ងឺឱ្យ​ចូលរៀន រហូតដល់

ជាសះស្បើយ ដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគ ។ អាណាព្យាបាលគួរនាំកូន ដែលឈឺ

ទៅជួបពេទ្យ ទទួលការព្យាបាលតាមវេជ្ជបញ្ជារ ប្រាប់សាលារៀន និងកុមារ

គួរ ឈប់រៀនរហូតដល់ជាសះស្បើយ ដែលចំណាយពេលវេលាប្រហែល ៧-១០

​ថ្ងៃ​ ជម្ងឺនិង ជាសះស្បើយបានដោយខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែគួរប្រុងប្រយ័ត្នរោគសញ្ញា

ដែលអន្តរាយជាភាវៈជ្រាតជ្រែក ដូចដែលបានពោលមកនោះ​ ។

              

មាត់ Mouth

ការគ្រប់គ្រងរោគ

 

ប្រសិនបើមានកុមារកើតជម្ងឺនេះច្រើន អាចចាំបាច់ត្រូវបិទសាលារៀន ឬ

ថ្នាក់ រៀន ប្រហែល ១ សប្តាហ៍ នឹងធ្វើការសំអាតសម្លាប់មេរោគ ដោយប្រើ

សារធាតុ កំចាត់ ( ២០ លីត្រ ចំពោះទឹក ១ លីត្រ) ឬទឹកថ្នាំសំអាតដែល

ប្រើតាមផ្ទះ ។ 

សូមអរគុណប្រភពមន្ទីរពេទ្យផ្យាថៃ ២

 

ជម្ងឺគ្រុនឈាម ឃាតកលាក់មុខ ដែលលោកអ្នកគួរស្វែងយល់

ជម្ងឺគ្រុនឈាម  ( Dengue )  

ស្វែងយល់ពីជំងឺគ្រុនឈាម គ្រោះថ្នាក់ដែលមិនអាចនឹកស្មានដល់

នៅពេលដែលរដូវភ្លៀងឈានចូលមកដល់ ឱកាសហានិភ័យ​នៃការកើត

ជម្ងឺគ្រុនឈាមក៏មានកាន់តែច្រើនឡើងផងដែរ ជាពិសេសចំពោះកុមារ ។ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានអាការៈជ្រៀតជ្រែកធ្ងន់ធ្ងរ រហូតដល់បាត់បង់ជីវិត ។              ដូច្នោះហើយ យើងគួរមកសិក្សាពីជម្ងឺនេះឱ្យ​បានច្បាស់ ដើម្បីការពារ និងត្រៀម

ខ្លួនក្នុងការមើលថែទាំអ្នកជម្ងឺ ។

 

ជម្ងឺគ្រុនឈាម

      ជាជំងឺមួយដែលបង្កឡើងពីវីរុសម្យ៉ាងឈ្មោះវីរុសដាំង មាន ៤ ប្រភេទ គឺ​ប្រភេទ
១, ២, ៣, ៤, ហើយមានមួសខ្លាជាភ្នាក់ងារចម្លង និងជួបប្រទះជាញឹកញាប់

ចំពោះកុមារ មានអាយុ ចាប់តាំង ពី ៥ -១៥ ឆ្នាំ​ ប៉ុន្តែនៅបច្ចុប្បន្នមានប្រទះឃើញ

ចំពោះមនុស្សពេញវ័យនិងមនុស្សធំកាន់តែច្រើនឡើង ៗ ។

រោគសញ្ញា  ចែកចេញជា ៣ កម្រិត គឺ

 

១. កម្រិតក្តៅខ្លួនខ្លាំង

ជាកម្រិតដែលអ្នកជម្ងឺមានអាការៈក្តៅខ្លួនខ្លាំង ដល់ទៅ ៣៨ - ៤០ អង្សាសេ ។ ហើយមានរយៈពេល​ពី ៣-៨ ថ្ងៃ មានរោគសញ្ញាមុខក្រហម ឈឺក្បាល អស់កំលាំង ឈឺចុកចាប់តាមសាច់ដុំ ធុញអាហារ ក្អួត ឈឺពោះ អាចមានការចេញឈាមតាម

អវយវៈខ្លះៗ ដូចជា មានចេញឈាមតាមស្បែក តាមច្រមុះ ក្អួតលាយឈាម ឬលាមកលាយឈាមជាដើម ។ 

២. កម្រិតធ្ងន់ 

វាកើតឡើងប្រហែល ថ្ងៃទី ៣- ៦ នៃមេរោគ ដែលជាកំឡុងពេលដែលកម្តៅធ្លាក់ចុះ

 និង មានផ្លាកែតចេញពីសរសៃឈាម អាចធ្វើឱ្យ​អ្នកជម្ងឺមានអាការៈ សន្លប់  ខ្វល់ខ្វាយ ដៃជើងត្រជាក់ ជីពចរចុះខ្សោយ សម្ពាធឈាមទាប អ្នកខ្លះអាចមានចេញឈាមខ្លាំង ជាពិសេសឈាមចេញតាមប្រព័ន្ធ ផ្លូវអាហារ ។ ប្រសិនបើបានទទួលការព្យាបាល

យ៉ាងត្រឹមត្រូវនិងទាន់ពេលវេលា អ្នកជម្ងឺអាចជាសះ ស្បើយបាន ។

៣.​រយៈពេលវិលមកសភាពដើមវិញ 

        គឺជារយៈពេលដែលមានការត្រឡប់មកវិញនៃប្លាកែតចូលសរសៃឈាម​អ្នកជម្ងឺ មានអាការៈប្រសើរឡើង ចាប់ផ្តើមចង់ទទួលទានអាហារ នោមច្រើន ជីពរដើរឹយឺតរហូតដូចប្រក្រតី សម្ពាធឈាមត្រឡប់មក ប្រក្រតី ហើយអាចមាន

កន្ទួលក្រហមបាន ហៅថា កន្ទួល Convalescent  ។ 

ការវិនិច្ឆ័យ

        វាអាស្រ័យទៅលើរោគសញ្ញាជាការសំខាន់  ការពិនិត្យឈាមក្រោយ​ពេលក្តៅ​ខ្លួនបាន ២-៣ ថ្ងៃ វាបញ្ជាក់ប្រាប់ថាជារោគគ្រុនឈាម ដែលអាចឃើញថា កំហាប់

ឈាម​ខ្ពស់ឡើង ចំនួន​គ្រាប់ឈាមស​និងកំហាប់ឈាមចុះទាប។ នៅបច្ចុប្បន្នមាន

ការពិនិត្យពិសោធន៍ ដើម្បីមើលអង់ទីគ័រមេរោគ​ អាចដឹងពីលទ្ធ ផល បានក្នុង

ពេល ២ ម៉ោង ដែលអាចជាប្រយោជន៍ចំពោះការវិនិច្ឆ័យនិងការព្យាបាល

 អ្នកជម្ងឺបាន ។ 

ការព្យាបាល 

· អ្នកជម្ងឺដែលមានក្តៅខ្លួន គួរទទួលទានទឹកឱ្យ​បានច្រើន ជួតខ្លួនពេលមានកំដៅខ្ពស់ប្រើថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលតាមការគួរ មិនគួរប្រើថ្នាំប្រភេទអាស្ពីរីន និងថ្នាំ អៃបូប្រូហ្វីន ព្រោះអាចធ្វើឱ្យ​រលាកក្រពះ កំហាប់ឈាមទាប និងងាយចេញឈាម​។

· អ្នកជម្ងឺដែលធុញអាហារ ឬចង្អោរ ក្អួត គួរឱ្យ​ក្រេបទឹកជាញឹកញាប់ អាចទទួលទាន ទឹកអំបិលរ៉ែ​ ទឹកផ្លែឈើ ឬទឹកផ្អែមដែលមិនមានពណ៌ក្រហម ។

· អ្នកជម្ងឺអាចជួបពេទ្យតាមណាត់រហូតជាសះស្បើយ ។

·           ប្រសិនបើអ្នកជម្ងឺក្អួតខ្លាំង អស់កំលាំង ចេញឈាមតាមច្រមុះ​និងក្អួតលាយឈាម គួរ មកជួបពេទ្យជាបន្ទាន់ ដើម្បីទទួលការព្យាបាល ក្នុងមន្ទីរពេទ្យដើម្បីមើលថែឱ្យ​បានជិតស្និទ្ធ និងព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ។ 

ការបង្ការ 

·        វិធីដែលល្អបំផុតគឺចៀសវាងមូសខ្លាខាំ ជាពិសេសពេលថ្ងៃ

គួរដេកក្នុងមុង ឬក្នុង បន្ទប់ដែលបិទដោយរនាំងលួស ក្នុងករណី

ដែលជៀសវាងមិនបានគួរប្រើថ្នាំមូស ។

·        កំចាត់ បំបាត់កន្លែងបង្កមូសខ្លា តាមកន្លែងទឹកដក់ដែលនៅជុំវិញផ្ទះ

ឬនៅបរិវេណ ជិតៗ និងសាលារៀនឱ្យ​បានជាប្រចាំ ។

·        វ៉ាក់សាំងស្ថិតនៅក្នុងកំឡុងពេលសាកល្បង ប្រសិទ្ធិភាព និងសុវត្ថិ

ភាពទំនងជា អាចនាំយក​មក​ប្រើប្រាស់បាននៅពេលអនាគត ។

 

ប្រសិនបើអ្នកជម្ងឺមានរោគសញ្ញាដូចតទៅនេះ
ត្រូវប្រញាប់មកមន្ទីរពេទ្យជាបន្ទាន់ 

១. អស់កំលាំងខ្លាំង ទទួលទានទឹកនិងអាហារមិនបាន ។

២. ចង្អោរ ក្អួតជាញឹកញាប់ ឬឈឺពោះខ្លាំង ។

៣. មានចេញឈាម ដូចជាឈាមតាមច្រមុះ ក្អួត ឬបន្ទោរបង់លាយឈាម ។

៤. ស្រេកទឹកគ្រប់ពេល នោមថយចុះ ។

៥.​ កម្តៅថយចុះ ប៉ុន្តែព្រងើយស្ងៀម ឆេវឆាវ ឥរិយាបថផ្លាស់ប្តូរ ។

៦. ចេញញើសច្រើន ខ្លួនត្រជាក់ ពណ៌សម្បុរជាំ ឬកង្វល់ ខ្វល់ខ្វាយ ។

៧.​ មកពិនិត្យហើយអាការៈមិនប្រសើរឡើង ។ 

សូមអរគុណប្រភពមន្ទីរពេទ្យផ្យាថៃ ២

ការសង្កេតអាការៈទារកក្រោយពេលកើត

ការសង្កេតអាការៈទារកក្រោយពេលកើត

ការសង្កេតអាការៈទារកក្រោយពេលកើត

ទារកទើបកើត មានន័យថាទារកដែលមានអាយុ ៤ សប្តាហ៍ក្រោយពេលកើត ជាវ័យដែលមានភាវៈប្រក្រតី មិនសូវជួបប្រទះក្នុងវ័យផ្សេងទៀត ។ ភាវៈទាំង

នេះដែលធ្វើឱ្យ​មាតាបិតារបស់ទារកព្រួយបារម្ភបាន ហើយវាជាដំណាក់កាល

ដែលមានអត្រាការកើតរោគ និងអត្រាការបាត់បង់ជីវិតខ្ពស់ ដោយសារតែ

បរិយាកាសជុំវិញទារកមានការផ្លាស់ប្តូរ និងប្រព័ន្ធ​ការប្រឆាំងជាមួយនិង

មេរោគនៅមិនទាន់បាន ល្អ ទើបធ្វើឱ្យ​មានការឈឺចាប់ កាន់តែងាយស្រូល ។ ការថែទាំនិងការបង្ការរោគជ្រៀតជ្រែកផ្សេងៗ ទើបមានសារសំខាន់ដែលធ្វើ

ឱ្យទារកតូចៗមានសុខភាពល្អ ។ ជាដំបូងយើងមកសិក្សាអំពី  “លក្ខណៈទូទៅ

នៃទារកទើបនឹងកើត” ។

·       ទម្ងន់

ជាធម្មតាទារកទើបកើតមានទម្ងន់ជាមធ្យមប្រហែល ៣,000 ក្រាម (សម្រាប់ប្រទេសថៃ) ខ្លួនមាន​ប្រវែង​ប្រហែល ៥០ សង់ទីម៉ែត្រ លក្ខណៈរបស់ក្បាលគឺរាងធំបន្តិចបើប្រៀប ជាមួយនិងដងខ្លួន ហើយអាច​ធ្វើចលនាសាច់ដុំបានគ្រប់កន្លែង ។ ប្រសិនបើចាប់ឱ្យ​ដេក  ​​  ផ្កាប់ ក៏អាចបែរមុខទៅខាងណាមួយបាន ដោយ​មិនធ្វើឱ្យ​ការដកដង្ហើមលំបាកប្រសិនបើ មានសំឡេងខ្លាំង ឬបានទទួលការរង្គោះរង្កើ ទារកនឹង​មាន​អារម្មណ៍ភ្ញាក់ព្រមជាមួយ និងការលាដៃចេញ ហើយអោបដៃចូលគ្នាបន្ទាប់មកស្រែកយំសំឡេងខ្លាំង ។ ប្រតិកិរិយា

បែបនេះ ចាត់ទុកថាជារឿងប្រក្រតីតាមធម្មជាតិ ។ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិន​បើ​ទារក​ដេក​ស្ងៀម   ឬ​ព្រងើយ​ បញ្ជាក់ថាអាចមានភាពខុសប្រក្រតីនៃខួរក្បាល ។

·       ខួរក្បាល

ជាធម្មតាមើលទៅច្រើនតែធំ នៅជុំវិញក្បាលមានប្រវែងប្រហែល ៣៥ សង់ទីម៉ែត្រ មាន សក់ពេញក្បាល នៅថ្ងៃដំបូងអាចមានលក្ខណៈវែង ដោយសារតែឆ្លងកាត់ការសម្រាល តាមទ្វារមាស នៅចំកណ្តាល​ក្បាលផ្នែកខាងមុខ ខាងលើថ្ងាស់ឡើងទៅ មានលក្ខណៈ ទន់ល្មើយៗ បួនជ្រុងហៅថា បង្ហើយក្បាល ទើបត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនឳ្យកើតមានអន្តរាយ ដែលអាចកើតមានឡើងត្រង់បរិវេណនេះបាន​ ដោយសារ​តែខាងក្នុងមានខួរក្បាលនិងមិន មានឆ្អឹងរឹងការពារ បង្ហើយក្បាលនេះ​និងបិទទៅវិ​ញ​នៅពេលដែល​ទារក​មាន​អាយុ ប្រហែលជា ១ ឆ្នាំ ៦ ខែ ។

·       ស្បែក

ជាធម្មតាច្រើនតែស្តើងរហូតអាចមើលឃើញសរសៃឈាមបាន មានពណ៌ក្រហម និងជ្កាឈូកចាស់  អាមមានរោមទន់ៗ នៅតាមបរិវេណស្មា និងខ្នងក៏បាន ។ នៅទារកខ្លះ ដែលមិនគ្រប់កំណត់ល្អអាចមាន រោមពេញខ្លួន ប្រហែល៣ ថ្ងៃក្រោយសម្រាលកូន ។ ទារកខ្លះ អាចមានភាវៈខ្លួនលឿងបាន ដោយ សង្កេតឃើញមានពណ៌លឿង បរិវេណប្រស្រីភ្នែកពណ៌ស ហើយសម្បុរពណ៌ដែលធ្លាប់មានពណ៌ក្រហម នៅពេលទើបកើត ប្តូរជាពណ៌ទឹកក្រូច ទារកដែលមានពណ៌លឿងគ្រប់គ្នា គួរពិគ្រោះយោបល់ជាមួយ ពេទ្យ ដើម្បីត្រួតពិនិត្យរកបញ្ហាដែលធ្វើឳ្យមានពណ៌លឿង ។

·       លាមក

ជាធម្មតាទារកបន្ទោរបង់លាមកក្នុងរយៈពេល ២៤ ម៉ោងក្រោយពេលកើត លាមកមានពណ៌ត្នោត លាយខ្មៅ ហៅថា អាចម៍ខ្មៅ (meconium) មិនមានក្លិន ។ បន្ទាប់មកនៅពេលដែលទារកបានទទួលដឹក ដោះម្តាយហើយ អាចម៍ខ្មៅចាប់ផ្តើមប្តូរជា ពណ៌ខ្មៅខៀវ ខៀងលឿង ហើយនៅទីបំផុតក៏លឿង ដែល ប្រើចំណាយពេលប្រហែល     ៤-៥ ថ្ងៃ ។ ជាប្រក្រតីទារកបន្ទោរបង់លាមកស្ទើររាល់លើក ដែលបៅដោះ ម្តាយទើបអាចបន្ទោរបង់  ៣-៦ ដងក្នុងមួយថ្ងៃក៏បាន ។

·       ផ្ចិត

នៅថ្ងៃដំបូង ផ្ចិតមានពណ៌សនិងមើលឃើញសរសៃឈាមខ្មៅស្ងួតនៅខាងក្នុង បន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមប្តូរជា ពណ៌លឿង និងខ្មៅនៅទីបំផុត ។ ហើយនិងបាត់ទៅវិញ
នៅថ្ងៃទី ៧-១០ ក្រោយពេលសម្រាល ប៉ុន្តែអាច បាត់ទៅវិញមុនឬក្រោយនេះក៏មាន ពុំមានអន្តរាយនោះទេ ។

·       ការដកដង្ហើម

ទារកធម្មតាដកដង្ហើមដោយប្រើពោះជាសំខាន់គឺ មានការធ្វើចលនាពោះច្រើន

ជាងដើមទ្រូង ដកដង្ហើម ប្រហែល ៣០ -៤០ ដងក្នុងមួយនាទី ដែលច្រើនជាង
ទារកធំ ប្រសិនបើមិនមានការក្អកហប ឬខ្លួនខៀវ ចាត់ទុកថាជារឿងប្រក្រតី ។

·       ដោះ

ទារកធម្មតាមិនថាប្រុសឬស្រីនោះទេ ប្រសិនបើគ្រប់កំណត់ហើយនឹងមានដោះ ដែលអាចស្ទាប់បាន ចំពោះអ្នកខ្លះអាចមានទឹកដោះ ២-៣ ដំណក់ហូរចេញមក
ក៏មាន ។ វាគឺជាការផ្លាស់ប្តូរតាមធម្មជាតិ មិនគួរទៅច្របាច់លេង ព្រោះអាចមាន
អន្តរាយ ឬកើតការរលាកបាន ហើយវានឹ​ងបាត់ទៅ​វិញដោយ​ខ្លួន​ឯង។

 

·       ការមានចេញឈាមតាមទ្វារមាស

អាចជួបប្រទះបានចំពោះក្មេងស្រីដែលគ្រប់កំណត់ ដោយសារតែមាន

ការផ្លាស់ប្តូរក្រោយពេលសម្រាល នៃអ័រម៉ូនរបស់ម្តាយមកទារិកា នៅពេល
អាយុ ៣-៤ ថ្ងៃ អាចមានចេញឈាមបានតិចតួច មិនមានគ្រោះ ថ្នាក់ ឬត្រូវការ

ព្យាបាលអ្វីនោះទេ ។

 

សូមអរគុណប្រភពមន្ទីរពេទ្យផ្យាថៃ ២

គុណសម្បត្តិសម្រាប់អ្នកដែលទទួលបាននូវភាពជោគជ័យ

គុណសម្បត្តិដែលអ្នកគួរតែមានដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលទទួលបានភាពជោគជ័យ

ពិតណាស់មនុស្សម្នាក់ៗ ត្រូវការប្រាថ្នា នូវភាពជោគជ័យនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន ។ ភាពជោគជ័យដែលមានទាំងក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ភាពជោគជ័យក្នុងការងារជាដើម ។ ប៉ុន្តែយើងតែងតែឃើញមាន មនុស្សដែលទទួលបាននូវភាពជោគជ័យ និងបរាជ័យជាធម្មតា  នៅក្នុងលោកនេះ ។ ភាគច្រើន មនុស្សដែលទទួលបាននូវ ភាពជោគជ័យក្នុងជីវិតការងារ ច្រើនតែមានគុណសម្បតិ្ត ២ ប្រការនេះ ជានិច្ច គឺ 

១. ភារឧស្សាហ៍ព្យាយាម មានឆន្ទៈមុះមុតក្នុងកិច្ចការទាំងពួង មិនដាក់ធុរៈងាយៗឡើយ មិនថាជាការងារធួរស្រាល ឬធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងណា ក៏ដោយ ក៏ពេញចិត្តធ្វើកិច្ចការទាំងនោះជានិច្ច ។ 

២. ការគោរពនូវពេលវេលាដ័មានតម្លៃរបស់ខ្លួន ពិតណាស់ពេលវេលាដែលកន្លងទៅហើយនោះ នឹងមិនអាចវិលត្រឡប់ មករកយើងវិញនោះឡើយ ។​ ការប្រើពេលវេលាក្នុងកិច្ចការដែលត្រឹមត្រូវ មានវិន័យច្បាស់លាស់សម្រាប់ជីវិតរបស់ខ្លួននោះ ។ ដោយមិនបណ្តោយឱ្យពេលវេលាទំពារស៊ីយើងដោយឥតប្រយោជន៍ 

ដោយមិនបំពេញការងារឱ្យរួចរាល់ទៅតាមគោលដៅរបស់ខ្លួន ។ 

ប្រសិនបើយើងគោរពទៅតាមលក្ខខណ្ឌទាំងនេះ នឹងបង្ករឱ្យជីវិតរបស់យើងទទួលបាននូវភាពជោគជ័យកាន់តែច្រើនឡើងជានិច្ច ។