ការវិនិច្ឆ័យ ជំងឺសរសៃឈាមខួរក្បាល

ការវិនិច្ឆ័យ ជម្ងឺសរសៃឈាមខួរក្បាល

វេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការវិនិច្ឆ័យជម្ងឺនេះតាម ៖ 

        ១. ប្រវត្តិរោគសញ្ញាខាងខួរក្បាលដែលកើតឡើងភ្លាម ៗ

        ២. ការត្រួតពិនិត្យរាងកាយរកភាពខុសប្រក្រតីនៃប្រព័ន្ធប្រសាទ ឬអត់ ។

        ៣.​ ការវិនិច្ឆ័យដោយការឆ្លុះខួរក្បាល ។ 

ការថតឆ្លុះខួរក្បាលដើម្បីវិនិច្ឆ័យជម្ងឺសរសៃឈាមខួរក្បាលនៅបច្ចុប្បន្ននិយមប្រើមាន

២ វិធី ៖

        ១. ការថតឆ្លុះខួរក្បាលដោយកុំព្យូទ័រ ឬ ស៊ីធី ស្កេន ( Computerized tomography scan ឬ CT scan ) ជាវិធីចាស់ ត្រូវបាញ់កាំរស្មី អោយកុំព្យូទ័រគណនាផលជារូបភាព

ខួរក្បាល ដែលកាត់ជាផែនដើម្បីអោយវេជ្ជបណ្ឌិតវិនិច្ឆ័យ ។ មានចំនុចល្អ គឺ ធ្វើរហ័ស ប្រហោងដែលដាក់ក្បាលអ្នកជម្ងឺចូលមានទំហំធំ ហើយជ្រៅ ។  ម៉ាស៊ីននេះមានប្រើ

ទូទៅ និងតម្លៃថោកសមរម្យ ។ ប៉ុន្តែមានចំនុចមិនល្អគឺ រូបភាពមិនច្បាស់ មិនឃើញរូបភាពខួរក្បាលដែលខ្វះឈាមទៅផ្គត់ផ្គង់ នៅពេល ៣ ម៉ោងដំបូង ។​

២. ការថតឆ្លុះរូបភាពខួរក្បាលដោយកំព្យូរទ័រដោយប្រើម៉ាញេទិក ឬ អេម រៃ ( Magnetic Resonance imaging ឬ​ MRI ) ជាឧបករណ៍វេជ្ជសាស្ត្រសម័យថ្មី ធ្វើការយឺតប៉ុន្តែ

បានរូបភាពច្បាស់ជាង ឃើញបរិវេណខួរក្បាលដែលខ្វះឈាម ទៅផ្គត់ផ្គង់បាន

តាំងតែរយៈពេលដំបូង ។ ប៉ុន្តែត្រូវអាស្រ័យការសហការនៃអ្នកជម្ងឺ ដោយដេកស្ងៀមៗ ប្រហោងដែលដាក់ក្បាលចូលទៅមានទំហំតូច និងមានសំលេងខ្លាំង មានតម្លៃខ្ពស់ ហើយឧបករណ៍នេះមានមិនច្រើន ។ ជាទូទៅ ឧបករណ៍ទាំងពីរបែបនេះ ឆ្លុះតែខួរក្បាល ប្រសិនបើត្រូវការឆ្លុះមើលសរសៃឈាមខួរក្បាល ត្រូវមានវេជ្ជបញ្ជាបន្ថែម ។

ដោយបែបដែលប្រើកាំរស្មីអ៊ិច ត្រូវចាក់ថ្នាំពណ៌និងធ្វើបានចំពោះឧបករណ៍

ដែលថ្មីទាន់សម័យ ទទួលរូបភាពច្រើនរូបក្នុងការបាញ់ពណ៌ម្តង ដូចជា ការថតឆ្លុះ

ដោយកំព្យូទ័រ ៦៤ ១២៨ ឬ ២៥៦ ស្លៃដ៍ ហើយហៅការថតឆ្លុះនេះថា ការឆ្លុះ

សរសៃឈាមដោយការថតឆ្លុះដោយកំព្យូទ័រ​ ( Computerizd tomography angiography scan ឬ CTA scan ) ។ ចំពោះឧបករណ៍ម៉ាញ៉េទិក អាចធ្វើបានដោយមិនចំបាច់ចាក់

ថ្នាំពណ៌ ហៅការថតឆ្លុះនេះថា ការឆ្លុះសរសៃឈាមខួរក្បាលដោយម៉ាញេទិក
( Magnetic resonance angiography ឬ  MRA) ។ 

 សូមអរគុណប្រភពមន្ទីរពេទ្យផ្យថៃ ២

ស្វែងយល់ពីបញ្ហាការ គេងស្រមុក Snoring

គេងស្រមុក  Snoring

គេងស្រមុក (Snoring) ស្រមុកគឺជាសូរសំលេងដែលកើតចេញពីសូរបន្លឺឡើង

ដោយអណ្តាតទល់កន្លើត ខណៈដែលដេកលក់ ដោយសារតែក្នុងពេលដែល

យើងគេងលក់ស្កប់នោះ ជាលិកាផ្សេងៗ នៅក្នុងបំពងក ជាពិសេសនោះគឺកន្លើត និងពិតានមាត់រីកធំឡើង អ្នកខ្លះមានការរីកធំខ្លាំងរហូតដល់ធ្លាក់មកស្ទះផ្លូវដង្ហើម ត្រង់បរិវេណដើមក ធ្វើឱ្យខ្យល់ដង្ហើម មិនអាចចូលទៅកាន់បំពង់ខ្យល់និងសួតបាន
ល្អ​​ លំហូរខ្យល់ដង្ហើមដែលស្ទះនៅផ្លូវដង្ហើមដែលទៅប៉ះពាល់កន្លើត
និងពិដានរហូតមានការញ័រខុសប្រក្រតី ដែលធ្វើឱ្យមានសំឡេងស្រមុកតាមមក ការស្ទះមានច្រើនប៉ុណ្ណា សំឡេងស្រមុកកាន់តែមានខ្លាំងប៉ុណ្ណោះដែរ ។ នៅទីបំផុតការស្ទះនេះបង្កឱ្យមានការបាត់ដង្ហើមរហូតមិនមានខ្យល់ចូលរាង្គកាយ បានគ្រប់គ្រាន់ ទើបមានរោគសញ្ញាការគេងបាត់ដង្ហើម (obstructive sleep apnea) ។

គេងស្រមុកបែបធម្មតា
គ្រាន់តែមានការរួមតូចនៃផ្លូវដង្ហើម
ក្នុងកំឡុងពេលគេងលក់ មិនមានការស្ទះ

ប្រភេទនៃការគេងស្រមុក

 

១. ការគេងស្រមុកបែបធម្មតា (simple snoring)

អ្នកដែលគេងស្រមុកប្រភេទនេះ  តែងតែមានសំឡេងស្រមុកជាប្រចាំមិនមានបាត់
ដង្ហើម សំឡេងស្រមុកកាន់តែលឺខ្លាំងពេលគេងផ្ងា ប៉ុន្តែសំឡេងដែលលឺខ្លាំង

មិនបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថាមានអន្តរាយ ឬអត់ នោះទេ ការស្រមុកប្រភេទនេះមិនមាន

ភាវៈបាត់ដង្ហើម ដូច្នេះហើយវាមិនមានផលប៉ះពាល់ដល់ សុខភាពច្រើននោះទេ លើកលែងតែវាធ្វើឱ្យមានភាពរំខានដល់អ្នកដែលគេងជាមួយគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ ។

២. ប្រភេទដែលអន្តរាយ (snoring with obstructive sleep apnea)

អ្នកដែលមានរោគសញ្ញានេះច្រើនតែមានសំឡេងខ្លាំង ហើយមានរោគសញ្ញា
ប្រហែលជាឈ្លក់ ឬញោចខ្លួនភ្ញាក់ពេលយប់មកដោយមានអាការៈអស់កំលាំង

មិនស្រស់ស្រាយ ឬឈឺក្បាល ហើយត្រូវការគេងបន្តទៀតទោះបីជាគេង ៧ - ៨ ម៉ោងរួចហើយ ។ អ្នកខ្លះងងុយគេងពេលថ្ងៃ ភ្លេចភ្លាំង  មិនមានសមាធិ

ឆាប់មួម៉ៅ ឆាប់ខឹង រួមទាំងមានអារម្មណ៍ខាងផ្លូវ ភេទចុះថយ ។ ការសង្កេតរោគ

សញ្ញាដោយខ្លួនឯង មិនអាចប្រាប់ជាក់ច្បាស់ថា​ អ្នកជម្ងឺមានការគេង ស្រមុក

ប្រភេទណានោះទេ ។

មូលហេតុដែលបណ្តាលឱ្យមានការគេងស្រមុក

 

១. អាយុ ដែលកាន់តែច្រើនឡើង សាច់ដុំផ្សេងៗ កាន់តែយាឡើងៗ

រួមទាំងសាច់ដុំដែលមាន តួនាទី ពង្រីកផ្លូវដង្ហើម ត្រង់បរិវេណក ធ្វើឱ្យកន្លើតនិងអណ្តាតធ្លាក់ទៅបិទផ្លូវដង្ហើមបានដោយ ងាយ ។

២. ភេទ ភេទប្រុសមានឱកាសច្រើនជាងភេទស្រី ដែលបណ្តាលមកពីអ័រម៉ូន ។

៣. រោគលើសទម្ងន់ មានខ្លាញ់ដែលលើសទៅសន្សំនៅដើមក ត្បៀតផ្លូវដង្ហើម

ឱ្យរួមតូច ។

៤. ពិសាស្រាឬការប្រើថ្នាំប្រភេទខ្លះ ដូចជា ថ្នាំងងុយគេង ដែលមានឥទ្ធិពល

ដល់រំញោចប្រព័ន្ធ ប្រសាទផ្នែកកណ្តាល រហូតបង្កឱ្យមានការបន្ថយការរឹងមាំ

នៃសាច់ដុំដែលពង្រីកផ្លូវដង្ហើម ។

៥. ការជក់បារី ធ្វើឱ្យប្រសិទ្ធិភាពប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមចុះខ្សោយ ធ្វើឱ្យបំពងកក្រហាយ

រលាក មានការហើមសាច់នៃផ្លូវដង្ហើម ដែលកាន់តែរួមតូចកើតមានការស្ទះ

បានដោយងាយ ។

៦.ការតឹងច្រមុះរ៉ាំរៃ ដូចជា មានឆ្អឹងច្រមុះវៀច សាច់ច្រមុះរលាករ៉ាំរៃ

ដែលកើតពីការអាលែកហ្ស៊ី​ ឬ ដុះសាច់ក្នុងច្រមុះ ។

៧. ហ្សែន​ អ្នកដែលមានប្រវត្តិក្រុមគ្រូសារកើតរោគនេះ ឱកាសហានិភ័យ

ដែលកើតជម្ងឺនេះ មានច្រើនជាងមនុស្សធម្មតា ។

៨. លក្ខណៈគ្រោងឆ្អឹងផ្ទៃមុខខុសប្រក្រតី ដូចជា ចង្កាតូច ចង្ការួញទៅខាងក្រោយ  

កវែង ឆ្អឹងថ្ពាល់សំប៉ែត រោគដែលមានភាពខុសប្រក្រតីខាងហ្សែនដូចជា  

 Downs’s syndrome ជាដើម​ ។

៩. រោគដែលមានភាពខុសប្រក្រតីខាងអ័រម៉ូន ដូចជា អ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីតទាប

  (Hypothyroid) ដែល ឃើញថាកើតការស្ទះផ្លូវដង្ហើមងាយជាងមនុស្សទូទៅ ។

ការពិនិត្យវិនិច្ឆ័យរោគបាត់ដង្ហើមខណៈគេងលក់

·        → ការសាកសួរប្រវត្តិ ការពិនិត្យរាង្គកាយ  ។

·        → ការពិនិត្យ វិនិច្ឆ័យខាងផ្លូវដង្ហើម ។

·        → ការធ្វើតេស្តសុខភាពពេលគេងលក់ (sleeping test ) 

        ដោយការអាននិងប្រែលទ្ធផលដោយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជម្ងឺគេងលក់ 

    ( sleep specialist physician)

សូមអរគុណប្រភពមន្ទីរពេទ្យផ្យាថៃ ២